Groblje je nezaobilazno bez gavranova, ali da li su ove ptice nezasluženo dobile loš glas
ili njihovo graktanje zaista predviđa nečiju smrt?
U pesmi Boj na Mišaru pominju se gavranovi kao ptice zloslutnice koje Kulinovoj kadi donose loš glas o pogibiji Kulin-kapetana i njegove vojske.
U pesmi kosovskog ciklusa Smrt Majke Jugovića, ove ptice u kljunu nose Damjanovu ruku i bacaju je u krioce majci:
Kad ujutru danak osvanuo,
Doletješe dva vrana gavrana...
Oni nose ruku od junaka...
Oni su najčešće mračni, ili kao u pesmi, krvavih krila i nogu; a da li su baš odista toliko negativni?
Sujeverje i strah, ali i uvažavanje i prijateljstvo, obeležili su odnos između ljudi i gavranova.
Tako je pesma sa nazivom ove "kobne" ptice donela slavu američkom pesniku Edgaru Alanu Pou.
U basni Lisica i gavran, ova crna pernata životinja nasela je na laskanja lukave lisice i ispala tašta i glupa.
U Bremovom životinjskom carstvu, opet, navodi se upravo suprotno: da poseduju opreznost i imaju sposobnost da uče na osnovu sakupljanjanja vlastitih iskustava, što, morate priznati, nama često manjka.
Uhvaćeni gavranovi mogu da nauče i po koju reč, te nije ni čudo što Poov gavran izgovara: Nikada više...
Pominje se i u pesmi koju peva Aca Lukas:
Šta učini, crni
gavrane, gavrane,
vidim da draga,
vara me, vara me...
Gavran, ptica zloslutnica ili...inspiracija - za pesmu, knjigu, film? Post?
Koje su vaše asocijacije?
Нема коментара:
Постави коментар